چندی پیش توی یک تاک شو حرف بود از تحول زبان گفتگو و نوشتار. اینکه چقدر همه باید مراقب باشند politically correct باشند. در مورد پولیتیکالی کورکت بودن راستش حرف زیاد است ولی بعضی تغییرات زبان گفتگو و نوشتار به سطح فکر و تربیت آدم ها بر می گردد. قبلا هم فکر کنم برایتان گفته بودم و غرغر کرده بودم که مثلا وقتی می بینم یک آدم تحصیل کرده که کلی سال هم هست ساکن اروپاست و موقع حرف زدن و نوشتن بجای همجنس گرا می نویسد همجنس باز می فهمم که خرد طرف کلا تعطیل است.
منظورم از خرد، پیش آوردن بحث هوش و خرد است. توی لینک های من یکی تازه است به اسم "بی دلیل". اصلا نمی دانم چرا اینهمه سال من این نویسنده را نمی شناخته ام! (این فرد واقعا نویسنده است، نویسنده برای من کسی ست که کتاب می نویسد و منتشر می کند.) می گذارم به حساب پیوند نداشتن با جامعه ایرانیان خارج از کشور و پیوند نداشتن با ادبیات معاصر و نویسندگانش.
بگذریم . توی صحبت های برنامه یکی از مهمانان اشاره می کرد به کلمه "نگرو" و اینکه اگر الان کسی این کلمه را بکار ببرد درجا لینچ می شود! یعنی اصلا کار به محاکمه و اینها هم نمی رسد. در اینجای کار، شکمویی که من باشم یکدفعه یاد "نیگروکیس: های محبوبم افتادم. بسته بندی این خوراکی خوشمزه را یادتان هست؟ یک بسته بندی نازک زرد رنگ با عکس کله دو تا سیاه پوست خندان و نمکی: یک دختربچه و یک پسربچه که لابد آن خوراکی خوشمزه بوس های آنها بود. حالا بیا و جایی بگو خوراکی محبوب دوران کودکی ات نیگروکیس بوده .
درباره این سایت